مریم آقاخانبابایی - استادیار گروه تربیت بدنی، واحد رودان، دانشگاه آزاد اسلامی، رودان، ایران
علی نیکنام فر - کارشناس ارشد مدیریت ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

هدف کلی پژوهش حاضر تعیین ارتباط اخلاق حرفه ای و تعلق خاطر شغلی مربیان والیبال استان تهران بود. جامعه آماری این تحقیق راهمه مربیان والیبال استان تهران تشکیل دادند که تعداد آنها طبق آمار 750 نفر بودند. نمونه آماری براساس جدول مورگان 159 نفر و بهصورت تصادفی ساده انتخاب شد. در این تحقیق از پرسشنامههای پرسشنامه رفتار اخلاقی در سازمان (لوزیر، 1993) و پرسشنامه تعلقخاطر شغلی شافلی و همکاران (2006) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی مانند میانگین، فراوانی، درصد فراوانی، انحراف استاندارد، استفاده شد. همچنین در بخش آمار استنباطی برای مشخص نمودن طبیعی بودن توزیع و تجانس واریانس داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف و برای تعیین رابطه بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون و قابلیت پیش بینی متغیرها از رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اخلاق حرفه ای با تعلق خاطر شغلی (P≤0/01, r=0/54) رابطه مثبت معنی دار وجود داشت. بین اخلاق حرفه ای با سرزندگی، فدایی شدن و مجذوبیت به ترتیب (P≤0/01, r=0/43, r=0/63, r=0/38) ارتباط مثبت و معنی دار وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که اخلاق حرفه ای (β=0/29) پیش بینی کننده معنی دار تعلق خاطر شغلی است. در نهایت، پیشنهاد می شود که مربیان والیبال استان تهران اخلاق کاری را به عنوان یکی از عوامل موثر بر تعلق خاطر شغلی مورد توجه قرار دهند و شاخص های اخلاق حرفه ای و رعایت آنها جزء مفاد قرارداد مربیان قرار گیرد.

اخلاق حرفه ای، تعلق خاطر شغلی، مربیان والیبال، استان تهران