مهشید ملکیان دستجردی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
سیدسعید محمدی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
ملیحه نخعی - گروه مهندسی معدن،، دانشگاه صنعتی بیرجند، بیرجند، ایران
محمدحسین زرین کوب - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

منطقه کنگان در شمال شرق سربیشه، خراسان جنوبی و حاشیه شرقی بلوک لوت قرار دارد. در این منطقه، گدازه های بازالتی بر روی سنگ های حدواسط و اسیدی شامل آندزیت، داسیت، ریولیت (گاهی پرلیتی) رخنمون دارد. کانیهای اصلی بازالت شامل پلاژیوکلاز، اولیوین و پیروکسن، در آندزیت شامل پلاژیوکلاز، پیروکسن، بیوتیت، آمفیبول و در گدازه های اسیدی متشکل از پلاژیوکلاز، کوارتز، سانیدین، بیوتیت و آمفیبول هستند. سنگ های حدواسط و اسیدی ماهیت کالک آلکالن پتاسیم متوسط تا بالا و بازالتها ماهیت آلکالن دارند. غنی شدگی LREE نسبت به (Ce/Yb = 21/14-28/7) HREE، نسبت Zr/Y بالا 4/79) تا(10/81، غنی شدگی LILE وآنومالی منفی Eu، Nb، P، Ti ،Ba و Sr در گدازه های حدواسط و اسیدی بیانگر ماگماتیسم کالک آلکالن وابسته به فرورانش است.ویژگیهای ژیوشیمیایی نظیر نسبت La/Yb بالا (8/18)، محتوای پایین Rb به همراه نمودارهای تمایز محیط زمین ساختی، بیانگر محیط درون صفحه ای قاره ای برای بازالت است. ماگمای سازنده سنگ های مورد بررسی، نتیجه ذوب بخشی یک منبع گارنت لرزولیتی غنی شده در عمق 100 تا 110 کیلومتری است

آندزیت، آلکالی بازالت، حاشیه فعال قاره ای ، کنگان، بلوک لوت