محمدامین نمازی زادگان - کارشناسی ارشد، گروه علوم دامی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
ملک شاکری - استادیار، گروه علوم دامی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
مهدی ژندی - استادیار، گروه علوم دامی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
مجتبی زاغری - دانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران

به منظور ارزیابی اثر افزودن گوانیدینواستیک اسید در جیره غذایی خروس بر شاخص های انجمادپذیری اسپرماتوزوآ، آزمایشی با 20 قطعه خروس گله مادر گوشتی سویه تجاری راس در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار در هشت هفته انجام شد. خروس ها با جیره های حاوی سطوح صفر (شاهد)، 0/06، 0/12، و 0/18درصد از مکمل گوانیدینواستیک اسید تغذیه شدند. اسپرم گیری هفتگی و به روش مالش شکمی انجام شد. پس از افزودن نمونه های منی به رقیق کننده ، برای تعادل دمایی در دمای پنج درجه سانتیگراد قرار داده شدند. سپس نمونه های حاوی منی به داخل نیهای انجماد منتقل شدند و در معرض بخار ازت قرار گرفتند، و بعد در ازت مایع ذخیره شدند. پس از فرایند انجماد و یخ گشایی اسپرماتوزوآ، فراسنجه های جنبایی کل ، جنبایی پیش رونده ، زنده مانی، ریخت شناسی، و یکپارچگی غشا اندازه گیری و مقایسه شد. میانگین جنبایی کل در سطح 0/12 و 0/18درصد، در مقایسه با سایر سطوح بیشتر بود (005

انجماد و یخ گشایی، پیش ساز کراتین ، جیره خوراکی خروس ، ذخیره انرژی اسپرماتوزوآ، مایع منی خروس