مسعود دیدارخواه - دانش آموخته دکتری گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، پردیس دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد ایران
محسن دانش مسگران - استاد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد ایران
محمدجواد ضمیری - استاد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز ایران
علی رضا وکیلی - دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد ایران

در این تحقیق، اثر جیره های گلوژنیک و لیپوژنیک همزمان با یک برنامه همزمانی فحلی در جهت کاهش فاصله زایش و بهبود عملکرد شاخص های تولید مثلی با استفاده از 90 راس میش نژاد بلوچی (در سه گروه ) مطالعه شد. میش های هر گروه به ترتیب از سه جیره با نسبت های متفاوت از منابع نشاسته و چربی تغذیه شدند. جهت همزمانی فحلی، میش ها روز 30 آزمایش سیدرگذاری شدند. 14 روز بعد از سیدرگذاری، همزمان با برداشتن سیدر، 400 واحد هورمون eCG به همه میش ها تزریق شد. به محض مشاهده علایم فحلی، میش ها تلقیح شدند. آزمایش اولتراسونوگرافی جهت بررسی تعداد فولیکول گراف، جسم زرد و تشخیص آبستنی انجام شد. بعد از زایش نیز شاخص های تولید مثلی نظیر نرخ بره زایی و دوقلوزایی بررسی شدند. بیشتر میش های مورد آزمایش به وضوح علایم فحلی را نشان دادند. اثر جیره های آزمایشی بر تعداد فولیکول های گراف معنی دار نبود. تعداد فولیکول های گراف از زمان سیدربرداری تا فحلی به شکل معنی داری افزایش یافت. نرخ تخمک ریزی، بره زایی و دوقلوزایی در میش هایی که جیره های گلوکوژنیک و گلو کو لیپوژنیک دریافت کردند بیشتر از میش های تغذیه شده با جیره لیپوژنیک بود ( 0 / 05> P) . بر اساس نتایج این مطالعه، تغذیه منابع نشاسته ای تنها و یا همراه با نسبتی کمی از منابع چربی، اثر گذاری روش های همزمانی بر شاخص های تولیدمثلی در گله های میش بلوچی را بهبود می بخشد

تولید مثل، سیدر، گلوکوژنیک، لیپوژنیک، میش