سمیرا رضاپوریان - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی سازه های آب دانشگاه شهرکرد
حسین صمدی بروجنی - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه شهرکرد و رئیس مرکز تحقیقات منابع آب
بهزاد قربانی - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه شهرکرد و مدیر گروه مهندسی آب

آب شستگی یکی از مهمترین مسایل و مشکلاتی است که از دیرباز گریبانگیر مهندسین و طراحان سازه های هیدرولیکی بر روی رودخانه ها بوده است و عملاً سازه هایی از قبیل پایه های پل، تکیه گاه پل ها در معرض آبشستگی قرار دارند. لذا برای طرح یک سازه ایمن و همچنین توجیه پذیری از لحاظ اقتصادی نیاز به شناخت کافی از پدیده آب شستگی می باشد. بکارگیری سری پره های مستغرق در کنار و جلوی پایه پل ها از شیوه های نوین کنترل و کاهش آب شستگی موضعی می باشد. دراین مطالعه تاثیر استفاده از شش پره مستغرق قرار گرفته بر روی پایه به صورت متقارن نسبت به خط جریان در موقعیت های مختلف در کنترل آب شستگی موضعی پایه استوانه ای تحت زوایای حمله متفاوت در شرایط آب زلال مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج آزمایش ها به صورت نسبت کاهش آبشستگی موضعی اطراف پایه در مقایسه با پایه بدون حمایت صفحات، به صورت نمودار زمانی ارائه شده است. نتایج مشاهده شده نشان م یدهد زاویه حمله 90 درجه در موقعیت قرارگیری متقارن سری پره های مستغرق 0،30 و 45 درجه نسبت به مرکز پایه دارای بالاترین درصد کاهش آبشستگی می باشد.

آب شستگی، پایه پل، پره مستغرق، زاویه حمله