آروین وطن دوست - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری دانشکده معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج

در سالهای اخیر، مفهوم پایداری به موضوع مورد علاقه مشترک رشتههای متعددی تبدیل شده است. دلیل این محبوبیت اجرای توسعه پایدار است. مفهوم معماری سبز که به توسعه پایدار یا ساختمان سبز نیز معروف است، نظریه، علم و سبک ساختمان هایی است که براساس اصول سازگار با محیط زیست طراحی و ساخته میشوند. معماری سبز تلاش دارد تا تعداد منابعی که در ساخت، بهره برداری و اداره ساختمان مصرف میشود به حداقل رساند و نیز آسیبی که به واسطه انتشار، آلودگی و اتلاف اجزای ساختمان به محیط زیست وارد میشود محدود سازد. جهت طراحی، ساخت، راه اندازی و حفظ انرژی ساختمان، آب و مصالح جدید استفاده میشوند و در کنار این مقادیری از ضایعاتی که اثرات منفی بر سلامتی و محیط زیست دارند تولید می شوند. برای محدود کردن این اثرات و طراحی ساختمان هایی سالم از حیث زیست محیطی و با منابع کارآمد لازم است که مفهوم سیستمهای ساختمانی سبز معرفی، شفاف سازی و درک شده و به آن عمل شود. هدف این مقاله تاکید روی این مسایل دشوار و پیچیده پایداری است که تقریبا تمامی جوانب زندگی بشر را در بر می گیرند.

سیستم های ساختمانی سبز، ساختمان های پایدار، منابع تجدیدپذیر، طراحی اکولوژیکی، معماری زیست محیطی