فاطمه حیدریان - دانش آموخته کارشناسی ارشد زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
اسعد رخزادی - عضو هیات علمی گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
فردین میراحمدی - عضو هیات علمی گروه صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج

این آزمایش با هدف بررسی تاثیر دور آبیاری، تاریخ برداشت و کاربرد کودهای دامی و نیتروژن بر عملکرد چغندر قند، به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی (A) دور آبیاری در دو سطح 5 و 10 روزه، عامل فرعی (B) کاربرد کودها در سه حالت شامل، B1 کاربرد کود نیتروژن (به میزان 100 درصد توصیه شده) B2: کاربرد کود گاوی ( 30 تن درهکتار) B3: ترکیب کود نیتروژن ( 50 درصد توصیه شده) +کود گاوی ( 15 تن در هکتار) و عامل فرعی فرعی (C) تاریخ برداشت در دو سطح شامل، C1:و 10مهر و C2 : و10 آبان، بود. نتایج نشان داد که افزایش دور آبیاری موجب افزایش قطر غده گردید. اثر عامل کود بر عملکرد ریشه، قطر غده و وزن خشک برگ معنی دار شد. در میان تیمارهای کودی کاربرد تلفیقی نیتروژن و کود گاوی (B3) موجب افزیش معنی دار قطر غده و عملکرد ریشه نسبت به دو تیمار دیگر شد به طوری که عملکرد ریشه در تیمار کود تلفیقی (B3) به ترتیب به میزان 28 و 32 درصد نسبت به تیمارهای کود نیتروژن (B1) و کود دامی (B2) برتری داشت. بر اساس نتایج این آزمایش، کاربرد کود دامی همراه با کود نیتروژن (تیمار تلفیقی) علاوه بر افزایش قابل توجه و معنی دار عملکرد ریشه چغندر قند موجب کاهش میزان مصرف کود نیتروژن و در نتیجه کاهش هزینه ها و کاهش خطرات ناشی از آلودگی منابع خاکی، آبی و گیاهی با بقایای کود نیتروژن خواهد گردید.

تاریخ برداشت، چغندر قند، عملکرد ریشه، کود گاوی