نادیا رحیمی تنها - دانشگاه گیلان
مهدی نوری - دانشگاه گیلان

ساختارهای تهیه شده از پلیمرهای زیست سازگار و زیست تخریب پذیر نظیر فیبرویین ابریشم، برای مهندسی بافت و بسترهای حاوی دارو، دارای کاربردهای فراوان میباشند. در تهیه ی بسترهای حاوی دارو آنچه حایز اهمیت است، یکنواختی و امکان کنترل فرآیند رهایش است. در این بررسی، رفتار رهایش سالسیلیک اسید از فیلم، نانوالیاف ساده و نانوالیاف پوسته -مغزی تهیه شده از فیبرویین ابریشم بررسی گردید. در ساختار پوسته-مغزی، فیبرویین به عنوان جزء پوسته و سالسیلیک اسید به عنوان جزء مغزی، در روش الکتروریسی هم محور مورد استفاده قرار گرفت. اثر تغییرات ساختار در رفتار رهایش توسط روش اسپکتروفتومتری ماوراءبنفش و بررسی ساختارها توسط طیفسنجی FTIR، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) انجام شد. با توجه به نتایج رهایش سالسیلیک اسید، در بین سه ساختار تهیه شده از فیبرویین ابریشم، ساختار پوسته-مغزی بیشترین کنترل کنندگی را در طول مدت مورد بررسی برای آزمون رهایش 8) ساعت) نشان داده است، به عبارت دیگر کمترین میزان رهایش سالسیلیک اسید و نیز کندترین شیب رهایش مربوط به ساختار پوسته-مغزی بوده است. پس از ساختار پوسته-مغزی، در بین دو ساختار باقی مانده، ساختار لیفی ساده نقش کنترل کنندگی بهتر نسبت به فیلم پلیمری نشان داده است.

الکتروریسی، پوسته-مغزی، رهایش کنترل شده، فیبرویین ابریشم