زهرا قنبرپور - دکترای فلسفه تعلیم و تربیت

برنامه ریزی درسی یک عامل راهبردی است برای رسیدن به اهداف آموزشی و یادگیری مداوم که هدف آن نتیجه مطلوبی است که رفتار در جهت آن هدایت می شود. پژوهش حاضر با هدف بیان خانه تکانی و تحول در عناصر فراموش شده برنامه ریزی درسی جهت استفاده از یادگیری مداوم و با روش کیفی و تحلیل محتوا با استفاده از منابع اسلامی به تبیین حقوق متقابل معلم و متعلم جهت یادگیری مداوم پرداخته است. یافته ها حاکی از آن است که : در فرایند تعلیم و تعلم بین معلم و متعلم حقوق و تکالیف متقابلی برقرار می گردد که رعایت این حقوق از سوی طرفین در اعتلای امر تعلیم و راهیابی فرد به کمال مطلوب تاثیر اساسی دارد. در گذشته و در آموزش های غیر رسمی این حقوق نامدون، به نحو احسن از سوی معلم و متعلم رعایت می شد ولی با رسمی شدن آموزش و پرورش عوامل چندی این حقوق را مورد هجوم قرار داد. مواردی چون: عدم تعادل در تبیین حقوق معلم و متعلم، امکان جایگزینی معلم با شیوه های آموزش مجازی، تحول در نظام های آموزشی سنتی، تحقق توقعات بیش از اندازه در دانش آموزان، تحول فرهنگ خانواده ها و امثال اینها از اهم این عوامل هستند. اگرچه دانش آموزان امروز به رشدی رسیده اند که مسیولیت تصمیم های خود را بر عهده بگیرند؛ ولی در قبال این رشد بایستی به وظایف متقابل خویش نیز آگاهی داشته و حقوق معلمان را در نیز نظر بگیرند.

حقوق، تکالیف، معلم، متعلم، تعلیم و تربیت