محمدرضا حقی - دکتری شهرسازی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
مینا حسنی مقدم - کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، قزوین، ایران
سعید صداقت نیا - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

امروزه با ظهور و گسترش آثار منفی استفاده از وسایل نقلیه شخصی، توجه به سیستم های حمل و نقل همگانی بیش از پیش خودنمایی می کند. از همین رو توسعه کمی و کیفی شبکه مترو در کلان شهرها به عنوان یکی از راهبردهای اصلی در مدیریت شهری تلقی می شود. در کنار توسعه شبکه مترو باید به نیازمندی ها و توقعات مردم نیز توجه داشت تا از طریق افزایش رضایتمندی مردم، سهم استفاده از شبکه مترو نسبت به خودروهای شخصی افزایش یابد. لذا در پژوهش حاضر با روش تحلیلی- تفسیری به استخراج شاخص های ارزیابی کیفیت و جانمایی ایستگاه های مترو از منابع داخلی و خارجی پرداخته شده و پرسشنامه ای بر اساس طیف لیکرت تنظیم شده است. در ادامه 150 پرسشنامه به کمک مردم حاضر در ایستگاه مترو دانشگاه علم و صنعت تکمیل شده است. در ادامه داده ها وارد نرم افزار SPSS شده و با مدل تحلیل عاملی و رگرسیون چند متغیره خطی تحلیل شده اند. نتایج نشان می دهد عوامل اصلی تبیین کننده کیفیت ایستگاه های مترو به ترتیب شامل دسترسی ، زیبایی شناسی ، تسهیلات رفاهی اول یه ، موقعیت استقرار ، تا سهیلات رفاهی ثانویه و نگهداری و مراقبت است. همچنین بر اساس نتایج تفصیلیتر، اقدامات دارای اولویت برای افزایش رضایتمندی مردم از ایستگاه مترو دانشگاه علم و صنعت مربوط به پارکینگ دوچرخه و موتورسیکلت ،رنگ و تصاویردیواری و دسترسی و حرکت معلولین و ناتوانان جسمی است

حمل ونقل پایدار،حمل ونقل عمومی،سیستم قطارشهری،ایستگاه مترو،تهران