رضا یوسفی - فوق دیپلم جوشکاری، فنی و حرفه ای واحد بویین زهرا، قزوین ، ایران
مهسان افشار - کارشناسی ارشد، گروه مدیریت صنعتی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات ، تهران، ایران

جوشکاری سرد و گرم به روش هایی از اتصال در فلزات و غیر فلزات اطلاق میگردد که با اندک عیوب جوشکاری و با دماهایی زیر دمای ذوب فلزات پایه اتصال انجام گیرد. در مقاله مروری حاضر به بررسی فرآیند جوش صورت سرد و گرم و مطالعه رفتار فصل مشترک لایهها در حین فرایند اتصال و تغییر شکل همچنین تاثیر عوامل مختلف فرآیند از قبیل میزان تغییر شکل اعمالی، دمای انجام فرآیند و نرخ کرنش یا به عبارت دیگر سرعت نورد بر روی استحکام پیوند بین لایهها پرداخته می شود. سطوح اتصال در این روش باید عاری از هر نوع آلودگی باشند به همین دلیل چربی زدایی و برس کاری قبل از انجام فرایند اتصال در این روش بسیار حایز اهمیت است.نتایج تحقیقات انجام شده در این راستا نشان دهنده آنست که با افزایش میزان درصد کاهش ضخامت در دمای ثابت و نیز با افزایش دمای فرآیند ، استحکام پیوندی بین تسمههای اتصال افزایش مییابد. همچنین با افزایش سرعت فرآیند ، میزان استحکام پیوندی کاهش مییابد. ا افزایش دمای نورد، اندازه ترک های سطحی بزرگ تر شده، میزان فلز بکر اکسترود شده بیشتر گردیده و میزان تغییر شکل آستانه برای ایجاد اتصال بین لایه ها کاهش می یابد.

جوشکاری سرد ، جوشکاری گرم ، جوشکاری حالت جامد