فریده رضایی - دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت- دانشگاه آزاد اسلامی – واحد تربت جام- مشهد- ایران.
الهام اقراری - دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت - دانشگاه آزاد اسلامی – واحد تربت جام – مشهد- ایران
مهدی نیری - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد. گروه روانشناسی سلامت- واحد تربت جام- مشهد- ایران.
محمدحسین بیاضی - استادیار دانشگاه آزاد. گروه روانشناسی سلامت- واحد تربت جام- مشهد- ایران.

مقدمه صرع یکی از بیماری های شایع و مزمن عصبی می باشد. این بیماری خانواده و جامعه را متحمل بار سنگینی از مشکلات روانی و اقتصادی می کند. هدف پژوهش به منظور بررسی اثر تحریک مغز از روی جمجمه با استفاده از جریان مستقیم الکتریکی((TDCS بر احساس انسجام، ناگویی خلقی و عملکردهای توجهی بزرگسالان دارای صرع بوده است. روش تحقیق نیمه آزمایشی، آینده نگر و جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به صرع و نمونه آماری 30 نفر مصروع که به کلینیک های روانشناختی مراجعه نموده را شامل شده که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ها ی احساس انسجام فلسنبرگ، ناگویی خلقی تورنتو و عملکردهای توجهی که بعد از 3 دقیقه پس از هر تحریک توسط برنامه Ant ارزیابی و اندازه گیری می شد؛ بوده است. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها نشان داد تحریک مغزی در بیماران مبتلا به صرع سبب پایین آمدن نمرات ناگویی هیجانی در هر سه مولفه شده؛ و باعث افزایش احساس انسجام و عملکرد توجهی در بیماران مصروع نسبت به گروه کنترل. نتیجه گیری تحریک مغزی تاثیر مثبت بر احساس انسجام و عملکرد توجهی بیماران مصروع داشته و باعث تقویت آن می شود همان طور که باعث کاهش نمرات ناگویی هیجانی و تسهیل ارتباطی آنان خواهد بود.

تحریک مغزی – احساس انسجام- ناگویی خلقی- عملکردهای توجهی- ص