مهدی بیاتی - کارشناس ارشد سازه دانشگاه آزاد اسلامی محمودآباد
مرتضی حسینعلی بیگی - استادیار دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
مهدی حسین تبار - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی محمودآباد

امروزه مهندسین سازه در طراحی انواع سازه ها، با توجه به شرایط موجود نظیر ساخت سازه های بلندمرتبه (با توجه به افزایش جمعیت)، کاهش قابل توجه زمین های مناسب برای احداث سازه، هزینه های زیاد طراحی و ساخت سازه و وقوع زمین لرزه های شدید در نواحی مختلف جهان، سعی می نمایند تا با استفاده از سیستم های مختلف سازه ای، سختی و استحکام سازه را متناسب با شرایط ساختمان افزایش دهند. سیستم های سازه ای نوین ابداع شده به نحوی طراحی شده اند که توانایی جذب، انتقال، توزیع متناسب و استهلاک بارهای غیرخطی وارده به سازه را دارا می باشند. از جدیدترین انواع سیستم های سازه ای طراحی-شده توسط مهندسین، می توان به قاب های فولادی واگرا (EBF) و کمانش تاب (BRB) اشاره نمود که در سازه های مختلف، به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. در قاب فولادی واگرا، سختی مورد نیاز سازه تامین شده و هنگامی که سازه تحت تحریکات ضعیف قرار می گیرد، سیستم واگرا همانند عضو فیوز مانند رفتار می نماید. هم چنین قاب های مهاربندی کمانش تاب، نوع خاصی از قاب های مهاربندی همگرا هستند که از کمانش مهاربند در آن ها با تمهیدات خاصی جلوگیری شده است. با توجه به مطالب بیان شده، در پژوهش حاضر با اسفاده از مدلسازی سازه های 4، 6 و 9 طبقه در نرم افزار SAP2000 و تحت تحلیل استاتیکی غیرخطی، عملکرد لرزه ای این ساختمان ها، بررسی و مورد مقایسه قرار گرفته است. در پایان پژوهش این نتیجه گیری حاصل شد که سیستم مهاربندی کمانش تاب در معیارهایی نظیر دریفت طبقات، سطح عملکرد و محل تشکیل مفاصل پلاستیک، نیروی داخلی اعضا و ... دارای عملکردی مناسب تر از سیستم مهاربندی واگرا بوده است.

عملکرد لرزه ای، مهاربند کمانش تاب، مهاربند واگرا، تحلیل استاتیکی غیرخطی، مفصل پلاستیک