پوریا محسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران – مهندسی محیط زیست، دانشگاه صنعتی شاهرود
سیدفضل الله ساغروانی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شاهرود
غلامرضا اسداله فردی - استاد دانشکده فنی و مهندسی گروه عمران، دانشگاه خوارزمی

با توجه به نگرانی های جهانی در خصوص گرم شدن کره زمین از طریق تولید گاز های گلخانه ای نظیر CO2 و همچنین استفاده بهینه از ذخایر موجود، سبب شده است که مطالعات زیادی در خصوص جایگزینی بخشی از سیمان مصرفی در بتن با پوزولان های مناسب انجام گیرد. این تحقیق به بررسی اثر استفاده از زیولیت بجای سیمان مصرفی در بتن، آب میکرو-نانوحباب به عنوان جایگزین آب طرح اختلاط و ترکیب درصد بهینه زیولیت با متاکایولین در اختلاط با آب میکرو-نانو حباب با انجام آزمایش های مقاومت فشاری (BS1881)، خمشی (ASTM C78) و کششی (ASTM C496) پرداخته است. از نتایج آزمایش ها مقاومت فشاری و کششی در سن 28 روز و مقاومت خمشی در سن 42 روز مشاهده شده که استفاده از 10 درصد زیولیت سبب افزایش مقاومت فشاری، کششی و خمشی بترتیب به مقدار 7/3، 85/17 و 87/0 درصد نسبت به نمونه شاهد شده است. نمونه حاوی 100 درصد آب میکرو-نانو حباب سبب افزایش مقاومت فشاری، کششی و خمشی بترتیب به مقدار مقدار 2/13، 64/19 و 48/5 درصد نسبت به نمونه شاهد شده است. استفاده همزمان از 10 درصد زیولیت بهمراه 100 درصد آب میکرو-نانوحباب سبب افزایش مقاومت فشاری، کششی و خمشی به مقدار 25/13 ، 42/26 و 04/5 درصد نسبت به نمونه شاهد شده است و همچنین نمونه ترکیبی حاوی 10 درصد زیولیت بهمراه 10 درصد متاکایولین در اختلاط با 100 درصد آب میکرو-نانوحباب سبب افزایش مقاومت فشاری، کششی و خمشی بترتیب به مقدار 75/17، 46/42 و 92/5 درصد نسبت به نمونه شاهد شده است.

متاکایولین، زیولیت، آب میکرو-نانوحباب، خواص مکانیکی