سمانه رسولی مجوز - کارشناسی ارشد مهندسی عمران، گرایش راه و ترابری، دانشگاه زنجان
علیرضا خاوندی خیاوی - استادیار گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه زنجان

به طورکلی، استانداردهای طراحی هندسی راه بر پایه قضاوت های مهندسی و روابط منطقی به دست آمده است. این در حالی است که در بسیاری از موارد، به منظور بهبود ایمنی راه ها و کاهش هزینه تصادفات، هندسه ی راه با توجه به رابطه ی موجود بین اجزاء طرح هندسی و آمار تصادفات، اصلاح می شود که این امر مستلزم تحمیل هزینه های گزاف جانی و مالی ناشی از تصادفات است. در راستای به حداقل رساندن این هزینه ها، لازم است رویکردهای پیشگیرانه ای در مرحله طراحی هندسی راه ارایه شود. طراحی هندسی رایج امروزی بامنظور نمودن یک مقدار دلخواه، به هر عامل موثر در طراحی پاسخ می گوید؛ اما پارامترهای موثر در جریان طراحی هندسی طبیعتی تصادفی داشته و در میان کاربران راه متفاوت می باشد؛ نظریه قابلیت اعتماد پاسخگوی عدم قطعیت های موجود در متغیرهای مختلف طراحی می باشد و با استفاده از آن، می توان به ارزیابی عملکرد ایمنی راه ها پیش از احداث در مرحله طراحی هندسی و ارزیابی ایمنی راه های موجود با درنظرگرفتن خصوصیات احتمالاتی پارامترها پرداخت. در این مقاله، مفاهیم نظریه قابلیت اعتماد تشریح و سپس روش های و به منظور محاسبه قابلیت اعتماد معرفی شده است و محدودیت های هرکدام توضیح داده شده است. درنهایت با به کارگیری تحلیل قابلیت اعتماد در طراحی هندسی فاصله دید قوس های افقی، ایمنی کاربران راه در شرایط عملکردی مختلف، مورد ارزیابی قرارگرفته است.

ایمنی، فاصله دید، نظریه قابلیت اعتماد، ،