آرزو مهدیخانی - گروه علوم محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان
عباسعلی زمانی - گروه علوم محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان
عبدالحسین پری زنگنه - گروه علوم محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان
زهرا شمسی - گروه شیمی تجزیه، دانشکده علوم، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان،تبریز

حضور آلاینده های دارویی در آبهای سطحی به علت پایداری و سمی بودن آنها خطر جدی برای محیط زیست ایجاد کرده است. آنتی بیوتیک ها به دلیل ورود مداوم و پایداریشان در اکوسیستم های آبی حتی در غلظتهای بسیار پایین به عنوان آلاینده های در حال ظهور در نظر گرفته شدهاند . سیپروفلوکساسین برای عفونت های ادراری، دستگاه تنفسی، پوستی، استخوان و مفصل مورد استفاده قرار میگیرد. در کار حاضر از گرد و غبار کوره های القایی به عنوان جاذب برای حذف داروی سیپروفلوکساسین استفاده شده است. تاثیر پراسنجه های مختلف مانند pH ، غلظت اولیه دارو، مقدار جاذب و زمان بر کارآیی فرآیند مورد بررسی قرارگرفت. بر اساس نتایج حاصل شرایط بهینه حذف با 5 گرم جاذب، غلظت اولیه ppm 10، pH برابر 6 و زمان 15 دقیقه با حدود 94 درصد حذف داروی سیپروفلوکساسین از آب های آلوده بدست آمد. نتایج نشان میدهد که گردوغبار حاصل از کوره با اندکی اصلاح pH آن جاذب کارآمد و مناسبی برای حذف سیپروفلوکساسین از آبهای آلوده می باشد.

حذف، سیپروفلوکساسین، جاذب، گرد و غبار کورههای القایی