پروین بقری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم وصنایع غذایی،دانشگاه فردوسی مشهد
فخری شهیدی - استاد گروه علوم وصنایع غذایی، دانشگاه فردوسی مشهد
ناصر صداقت - دانشیار گروه علوم وصنایع غذایی، دانشگاه فردوسی مشهد

سالانه در جهان بیش از 5 میلیاردتن زباله حاصل از مواد بسته بندی تولید می شود که %30 از این زباله ها مربوط به مواد پلاستیکی است. زیست تخریب پذیری مواد پلاستیکی سنتزی حاصل ازمشتقات نفتی فرایندی بسیار کند بوده، تجزیه کامل آنها چندین سال به طول می انجامد و اینامر باعث افزایش آلودگی های زیست محیطی می گردد Guilbertet al., ] .[1986 لذا تولید مواد بسته بندی زیست تخریب پذیر با قابلیت حفظ کیفیت ماده غذایی اهمیت زیادی یافته است. یک گروه ازبسته بندی های زیست تخریب پذیر فیلم ها و پوشش های خوراکی هستند.[Ribeiroet al., 2007]پوشش های زیست تجزیه پذیر، توسط میکروارگانیسم ها مصرف شده و به ترکیبات ساده تبدیل میگردند.[Salmoralet al., 2000] پوشش های خوراکی به دلیل زیست تجزیه پذیر بودن، حفظ کیفیت محصول، به تاخیر انداختن پیری، تنظیم فعالیت های متابولیکی، بهبود ظاهر و حفظ شفافیت میوه ها به منظور جذب مصرف کننده جهت افزایش عمرانبارمانی میوه ها وسبزی ها پیشنهاد می شوند.[Amariz et al., 2000]

پوشش، زیست تخریب پذیری، بسته بندی