ابراهیم لطیفی خواه - دانشجوی دوره دکتری بخش علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز و عضو هیات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
سعید عشقی - استاد بخش علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز
علی قرقانی - دانشیار بخش علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز
عنایت الله تفضلی - استاد بخش علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز

توت فرنگی از جمله میوه های ریز است که ارزش تغذیه ای و تازه خوری بالایی دارد. کاربرد هورمون های گیاهی نظیر براسینواسترویید نقش مهمی در تحمل تنش های زیستی و غیرزیستی از جمله تنش شوری در محصولات باغبانی دارند. در این تحقیق تاثیر غلظت های براسینواسترویید روی تحمل تنش شوری دو رقم توت فرنگی شامل آروماس و پاروس بررسی شد. در این پژوهش تاثیر سطوح مختلف شوری 0، 20، 40 و 60 میلی مولار در محلول غذایی و براسینواسترویید 0، 0/25، 0/5، 1 میلی گرم در لیتر به صورت محلول پاشی بر این گیاه مورد بررسی قرار گرفت. نشاهای ریشه دار در گلدان های پلاستیکی 4 لیتری حاوی محیط کشت کوکوپیت و پرلایت 1:1 در گلخانه کشت شدند. دمای روز و شب به ترتیب 23±3 و 15±3 درجه سلسیوس، نور طبیعی خورشید و رطوبت نسبی 60 تا 70 درصد بود. پس از استقرار گیاهان، تیمارهای شوری اعمال شد. نتایج نشان داد که شوری دارای تاثیر منفی بر بیشتر ویژگی های مورد ارزیابی بود، و باعث کاهش وزن تر و خشک شاخساره و ریشه ها شد. محلولپاشی براسینواسترویید در غلظت 1 میلی گرم در لیتر باعث افزایش سطح تحمل گیاهان نظیر سطح برگ، وزن خشک شاخساره و ریشه و عملکرد گردید. این اثر بهبود دهنده با افزایش غلظت نمک به 60 میلیمولار کاهش یافت. به طور کلی کاربرد براسینواسترویید به ویژه در غلظت 1 میلی گرم در لیتر، در شرایط شوری ملایم توانست اثر منفی شوری بر رشد گیاه توت فرنگی را کاهش دهد و این تاثیر در رقم آروماس بیشتر از رقم پاروس بود.

براسینواسترویید، تنش شوری، رشد، کلرید سدیم، عملکرد