محمدرضا تفاحی یزدی - کارشناس، گروه مهندسی پلیمر، دانشکده مهندسی نساجی و پلیمر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، یزد، ایران
محمدعلی شیرغلامی - مربی، گروه مهندسی پلیمر، دانشکده مهندسی نساجی و پلیمر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد،، یزد، ایران
سعید جعفری - کارشناسی ارشد، مهندسی پلیمر، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، یزد، ایران
محمد دهقانی - دانشجوی دکترا نساجی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، یزد، ایران

در میان آلاینده های صنعت نساجی، رنگ زاها از سایر آلاینده ها سمی تر بوده و حضور آن ها در محیط بیشتر حس می شود. رنگ زای راکتیو به دلیل داشتن وزن مولکولی بالا و ساختار آروماتیک آلاینده تر از سایر رنگزاهاست. این رنگ زاها به شدت در آب محلول بوده و به آسانی به وسیله روش های تصفیه زدوده نمی شوند. در میان روش های تصفیه پساب، استفاده از فیلترکردن غشایی به وسیله نانوالیاف، می تواند بهتر از بقیه روش ها باشد، چون این غشاها بسیار متخلخل بوده و منافذ آن ها از درون به هم پیوسته می باشند و همچنین می توان به راحتی آن ها را عامل دار نمود. در این تحقیق سعی شد با استفاده از غشای حاصل از الکتروریسی محلول PVA رنگزای راکتیوآبی 19 از پساب رنگرزی شبیه سازی شده با غلظت g/1 1/0 حذف شود. در همین راستا، تاثیر عوامل مختلف بر شرایط تولید الیاف مانند نوع غلظت پلیمر، شدت ولتاژ اعمالی، فاصله نازل تا جمع کننده و سرعت تغذیه بررسی شد. همچنین تاثیر عوامل محیطی شامل PH و دمای محلول، مدت زمان تماس و مقدار توده الیاف بر راندمان حذف رنگ مطالعه شد. با استفاده از PVA wt% 1/7، ولتاژ کاری KV، 15 آهنگ تغذیه ml/h 1 و فاصله cm 13 نازل تا جمع کننده، الیاف با ظرافت بالا تهیه شد. راندمان حذف رنگ 31 درصدی با استفاده از این الیاف و در شرایط محیطی PH=2/1 دمای 35°C و 20 میلی گرم توده الیاف به دست آمد. نتایج حاکی از گرماگیر بودن فرآیند جذب رنگ روی توده الیاف می باشد.

الکتروریسی؛ پلی وینیل الکل؛ رنگ راکتیو آبی 19؛ پساب رنگرزی