علی بشری - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مکانیک سنگ دانشگاه تهران، پژوهشکده حمل و
عباس مجدی - دانشیار، دانشکده مهندسی معدن، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران
مرتضی بیگی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مکانیک سنگ، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه
بهمن احدی - سرپرست بخش ژئوتکنیک و زمین شناسی، شرکت مهندسی مشاور مشانیر، ایران

مدول تغییرشکل پذیری توده سنگ در واقع نسبت تنش به کرنش متناظر توده سنگ تعریف می شود. تعیین این پارامتر با آزمایشات برجا مستلزم صرف هزینه و وقت زیادی است. به همین دلیل محققین روابط تجربی زیادی ارائه دادند. اما اینگونه روابط، همیشه از عدم درجه اعتماد کافی مربوط به محدودیت کیفیت داده های قابل دسترس، تغییرات نوع سنگ و طبیعت هتروژن توده سنگ رنج می برد. به همین دلیل کاربرد مقایسه ای روابط تجربی و تجزیه و تحلیل نتایج بدست آمده و ارائه روابط جدید هم برای پروژه های مهندسی سنگ و هم برای پیشرفت آینده این روشها حائز اهمیت هستند که در واقع هدف این مطالعه میباشد. ابتدا با استفاده از آنالیزهای رگرسیون یک رابطه تجربی جدید توسط نویسنده ارائه می گردد. سپس عملکرد تخمین روابط تجربی موجود و رابطه ارائه شده جدید را براساس داده های آزمایش دیلاتومتری و با استفاده از روش قدرمطلق خطاهای نسبی تخمین (پیش بینی) مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرد. در نهایت مشخص می گردد که نتایج رابطه ارائه شده جدید ، نسبت به سایر روابط تجربی موجود مناسبتر و واقع بینانه تر است.

مدول تغییرشکل پذیری، خصوصیات ژئومکانیکی توده سنگ، آزمایش دیلاتومتری، روابط تجربی