محمد قهرمانزاده - دانشیاردانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
اسماعیل پیش بهار - دانشیاردانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
رویا فردوسی - دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز

یکی از بحثهای مهم اقتصاد کلان، تاثیر سیاستهای پولی بر بخش حقیقی اقتصادی میباشد. از نگاه کینزی-های جدید عناصری مانند محدودیتهای اطلاعاتی، دستمزدهای کارایی، قراردادهای ضمنی و محدودیتهای اعتباری باعث میشوند که طی فرآیندی اثرات تکانه های پولی مثبت و منفی متقارن نبوده و در دوره های رونق و رکود به نحو یکسانی موثر واقع نشوند. در راستای بررسی این موضوع، در این تحقیق سعی شده به تحلیل آثار نامتقارن متغیرهای کلان اقتصادی بر تولیدات بخش کشاورزی ایران پرداخته شود. بدین منظور از الگوی خودتوضیحی گذار هموار (STAR) طی دوره زمانی 1369- 91 بهره گرفته شده است. براساس نتایج زاید، رشد تولیدات بخش کشاورزی به عنوان متغیر گذار انتخاب شد، در نتیجه رشد تولیدات بخش کشاورزی دارای یک رفتار نامتقارن میباشد. برای تحلیل این رفتار نامتقارن براساس آزمون غیرخطی تراسویرتا (1998) الگوی خودتوضیحی گذار هموار درجهی یک LSTR بهعنوان الگو مناسب انتخاب شد که در آن، نقطه عطف تغییر ضریبها در تابع لجستیک، متناظر با 43 درصد تولیدات بخش کشاورزی در یک دوره قبل است و سرعت گذار بین دو وضعیت رشد تولیدات ( )، برابر 4/138 میباشد که مقدار متعادلی است. نتایج نشان میدهد که اثربخشی سیاستهای پولی بر تولیدات بخش کشاورزی در دو وضعیت رشد بالای تولیدات بخش کشاورزی و رشد پایین آن متفاوت از هم بوده است. آثار متغیرهای کلان،چه مثبت و چه منفی، در وضعیت رشد بالای تولیدات بخش کشاورزی بیشتر از وضعیت رشد پایین آن می باشد.

تولیدات بخش کشاورزی، الگوی خودتوضیحی گذارهموار، سیاست پولی، رفتار نامتقارن