فایزه توکلیان - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران
نسترن سینایی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران

فضاهای شهری، در خدمت بزرگراه ها و ماشین ها قرار گرفته اند و گسترش این چنینی بافت های شهری، آلودگی هوا، ترافیک، تخریبطبیعت و ... را به دنبال دارد. در این میان کودکان به عنوان قشر حساستر جامعه آسیب بیشتری خواهند دید. از اینرو هدف اصلیتحقیق حاضر، توجه بیش از پیش به کودکان در طراحی شهری و در نظر گرفتن روحیات و نیازهای کودکان از فضایی که آنان رادربر می گیرد، می باشد.مقاله حاضر با استفاده از روش های کیفی، توصیفی، تحلیل محتوا، مقایسه تطبیقی، مطالعات کتابخانه ای، درگاه های اینترنتی و استفاده از مشارکت کودکان، به کودک و حقوق کودک در شهرسازی کشورهای مختلف و ایران پرداخته میشود و سپس مقایسه ای تطبیقی در قالب جدول صورت می گیرد و نکات مثبت و منفی هرکدام بررسی شده و در انتها راهکارها و پیشنهادهایی از قبیل: استفاده از تنوع رنگی و مبلمان مناسب کودکان، ایجاد احساس امنیت و استقلال فردی کودکان و ... شهری ارایه می گردد.

کودک، حقوق کودک، شهر کودک مدار