مریم اشرف زاده فرسنگی - کارشناس ارشد حقوق خصوصی

یکی از مهم ترین مسایلی که همیشه در زمینه ی مسیولیت مدنی مطرح بوده، بحث جبران خسارت است. هنگامی که ارکان مسیولیت به وجود آید،مسیولیت محقق میگردد و بر پزشک جبران ضرری که با خطای خویش ایجاد کرده است واجب میگردد. هدف از انجام پژوهش حاضر، ضمن بررسی نظرات ارایه شده در خصوص مطالبه خسارت مادی، تحلیل آن ها می باشد؛ تا بتواند گامموثری در جهت رعایت حقوق بیمار و مطالبه خسارات ناشی از قصور پزشکی بردارد . روش بررسی پژوهش پیش روی، روش کتابخانه ای و از نوع نظری (توصیفی-تحلیلی ) است . با مطالعه تعداد زیادی از کتب فقهی و برخی از کتابهای پزشکی همسو با بحث، این یافته به دست آمد که اجرای عدالت و منطق حقوقی چنین ایجاب می کند که گفته شود تعیین مبلغ دیه مبتنی بر فرض کمترین خسارتی است که از قتل، جرح و نقص عضو انسانی به بار می آید و نیازی به اثبات ندارد و بیش از این را مدعی باید ثابت کند. نتایج حاصل شده نشان داد در صورتی که پزشک در وظایفش مرتکب تقصیر شود،مسیولیتش محرز می شود که نتیجه ی آن، جبران خسارت است؛ که گاه در قالب پرداخت دیه و گاه در قالب پرداخت ارش، نمود پیدا می کند. خسارات خارج از بحث دیه نیز، مانند هزینه های زاید بر درمان، مطابق مبانیمسیولیت مدنی، قاعده لاضرر و اطلاق قانون در خصوص جبران خسارت، قابل مطالبه خواهند بود.

مسیولیت پزشک، خسارت مادی، دیه، ارش