فرزاد غفوری - استادیار دانشگاه علامه طباطبایی

هدف این پژوهش، بررسی راهکارهای مناسب برای احیا، ترویج و توسعه ی بازیهای بومی و محلی در کشور و ارایه ی الگوی مناسبی در جهت توسعه ی گردشگری بود. برای انجام این پژوهش، اقدام به تهیه ی پرسشنامه ی محقق ساخته شد. پس از تهیه ی پرسشنامه روایی آن به سه شکل صوری و محتوایی (با استفاده از نظرات متخصصان و خبرگان) و سازه (با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی) و پایایی آن با استفاده از تحقیق راهنما مورد تایید قرار گرفت (آلفای کرونباخ.(0/77 = نمونه ی آماری این پژوهش را 2983 نفر از اعضای هیات علمی رشتهی تربیت بدنی، مدیران و مسیولان ورزشی و هیات های ورزش همگانی و نیز مربیان و ورزشکاران ساکن در کلیه ی استانهای کشور تشکیل میدادند که به صورت در دسترس انتخاب شده بودند. داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از دیدگاه نمونه ها، جنبه های مثبت بازیهای بومی و محلی بهترتیب اولویت عبارت بودند از: سادگی پرداختن به آنها، قابلیت اجرا در رده های مختلف سنی و ارتباط آنها با فرهنگ جامعه. همچنین موانع زیر برای توسعه ی بازیهای بومی از سایر موانع مهمتر بودند: نبود برنامه ریزی، عدم آشنایی با نحوه ی انجام بازیها، و عدم توجه رسانه ها. براساس تحلیل های انجام شده، به ازای هر واحد افزایش یا بهبود در وضعیت بازیهای بومی و محلی، 0/60 واحد افزایش یا بهبود در گردشگری حاصل میشود. بنابراین، در جهت این تاثیرگذاری و توسعه ی گردشگری متاثر از آن، لازم است برنامه ریزی، احیا، ترویج و توسعه ی بازیهای بومی و محلی با توجه به عوامل و راهکارهای شناسایی شده در این پژوهش انجام گیرند.

بازی های بومی و محلی، گردشگری، توسعه