مصطفی آجرلو - عضو هیات علمی دانشگاه جامع امام حسین(ع)
رضا محمدکاظمی - دانشیار دانشگاه تهران، گروه کسب کار
علیرضا نادری خورشیدی - دانشیار دانشکده مدیریت و برنامه ریزی دانشگاه جامع امام حسین(ع)
محمدحسین قربانی - استادیار پژوهشگاه علوم ورزشی، گروه مدیریت ورزشی

هدف از انجام پژوهش حاضر، ارایه ساختار سازمانی پیشنهادی برای وزارت ورزش جمهوری اسلامی ایران میباشد. روش این پژوهش، ترکیبی )کمی کیفی( بوده است. بدینشکل که در قسمت کمی از پرسشنامه بررسی شاخصهای سنجش ساختار سازمانی رابینز1990 بهره گرفته شد و در قسمت کیفی از مصاحبه های نیمهباز با خبرگان مدیریت و ورزش استفاده گردیده است. روایی پرسشنامه توسط ده تن از اساتید و خبرگان مدیریت ورزشی و پایایی از طریق یک مطالعه مقدماتی و با استفاده از روش آماری آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. جامعه آماری در بخش کمی را مدیران و کارشناسان وزارت ورزش و جوانان و نیز اساتید و اعضای هیات علمی تربیت بدنی و علوم ورزشی شهر تهران به تعداد 420 نفر تشکیل دادند و تعداد نمونه براساس جدول مورگان برابر با 200 نفر در نظر گرفته شد. نتایج نشان میدهد که تعداد نمونه پژوهش در سازمانهای ادارهکننده کشورهای منتخب شامل 47 نفر از مدیران و کارشناسان خبره بخش ورزش در کشورهای کانادا، استرالیا، انگلستان، کره جنوبی و ایتالیا میباشد. علاوهبراین، این ساختار شامل: چهار معاون وزیر و نیز روسای سازمانهای ورزش پرورشی، همگانی، قهرمانی و حرفهای است که هرکدام براساس ماموریت خود با وزارتخانه ها و نهادهای مربوطه تعامل دارند. ساختار پیشنهادی میتواند در چابکسازی و تفکیک وظایف و نیز تسهیل انجام ماموریتهای این وزارتخانه نقش موثری داشته باشد.

ساختار سازمانی، وزارت ورزش، پیچیدگی، رسمیت، تمرکز