محمد ربیع میرزایی - پژوهشگر گروه اخلاق نظری پژوهشگاه قرآن حدیث و دانش آموخته کارشناسی ارشد اخلاق
هادی صادقی - دانشیار دانشگاه قرآن و حدیث و مدیر گروه اخلاق نظری پژوهشگاه قرآن و حدیث

پژوهش حاضر برگرفته از پایان نامه کارشناسی ارشد نویسنده با عنوان مبانی نظری اخلاق از دیدگاه باباافضل کاشانی است در این مقاله بررسی مبانی انسان شناختی اخلاق از نگاه اباباافضل که یکی از زمینه های لازم برای استخراج نظریه اخلاقی وی است فراهم می شود باباافضل ضمن اعتقاد به تشکیل انسان از سه جزء تن جان و خرد یا عقل با تاکید بر رابطه شناختی و وجودی مثلث خداشناسی هستی شناسی و انسان شناسی معتقد است که وجود تام حقیقی هر چیز صورت علمی و معقول آن است و بر همین اساس کمال نهایی انسان نیز در بقای عقلانی اوست زیرا کمال حیات و حس به قه ادراک و تعقل است و کمال ادراک و تعقل نیز به فعلیت آن و کمال فعلیت تعقل و دانش و به اتحاد عاقل و عقل و معقول است از نگاه وی حقیقت وجودی انسان و بعد جاودان او به نفس عاقله خردش وابسته است و سعادت حقیقی انسان این است که در عالم نفسانی صورت نفسانی اش به بهترین حالت علمی باشد مهم ترین بن مایههای این سعادت و کمال نفسانی علم و یقین یا حکمت است یعنی هددف نهایی انسان ایناست که دانایی بالقوه را به دانایی بالفعل تبدیل کند و به مرتبه عقل بالفعل برساند

باباافضل،افضل الدین،فلسفه اخلاق،مبانی انسان شناختی،اخلاق