محمدحسین عباسپورفرد - استاد گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
حسین یوسف زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
امین اظهری - استادیار گروه طب فیزیکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
محمدعلی ابراهیمی نیک - استادیار گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

کشاورزی شغلی است که افراد را در معرض مشکلات بهداشتی به ویژه اختلالات اسکلتی- عضلانی قرار می دهد. این شغل جزء گسترده ترین و خطرناکترین فعالیتهای شغلی است که حدود % 40 از جمعیت کشورهای در حال توسعه به آن اشتغال دارند. ایران بزرگ-ترین تولید کننده زعفران جهان ( حدود 94 درصد تولید جهان) است که نیروی انسانی نقش کلیدی در تولید آن دارد. به همین سبب بررسی وضعیت ارگونومیکی نیروی انسانی دخیل در برداشت زعفران اهمیت پیدا میکند. در این مطالعه به منظور کاهش صدمات مکانیکی کارگران برداشت کننده ی گل زعفران، نوعی ارابه (ترولی) معرفی و مورد مقایسه با روش های سنتی برداشت قرار گرفت. در این آزمونها نیروی وارده و درصد حد توانایی بر روی 20 نفر در نقش برداشت کنندهی گل زعفران و با کمک نرمافزار 3DSSPP در دو روش برداشت زعفران به صورت سنتی (نیمهنشسته و ایستاده ی کمر خمیده) و دستگاه ترولی انجام شد. وضعیتهای بدنی مختلف در روشهای برداشت سنتی و نشستن بر روی ترولی به کمک تصاویر گرفته شده در این نرم شبیه سازی شد. بررسیهای انجام شده نشان داد که بیشترین آسیب مربوط به حالت نیمه نشسته و بر روی زانوها است. ارزیابی دستگاه ترولی برای برداشت زعفران نشان داد که کمترین آسیب را به کشاورز در هنگام برداشت زعفران وارد میکند. اگر چه بیشترین فشار با استفاده از ترولی بر کمر وارد میشود، ولی در مقایسه با روش نشسته و کمر خمیده فشار کمتری به اجزای بدن وارد مینماید. لذا استفاده از این وسیله برای برداشت زعفران توصیه میشود.

فاکتورهای انسانی، اسکلتی-عضلانی، خستگی، گاری، نرم افزار .3DSSPP