حسین پهلوان - استادیار، دانشگاه صنعتی شاهرود گروه عمران سازه-زلزله، ایران
علی ناصری - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
هدی باقری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه دانشگاه پردیسان-مازندران

پل ها یکی از مهم ترین و در عین حال آسیب پذیرترین سازه ها در مهندسی عمران هستند و انهدام یک المان سازه ای به خسارت شدید و یا انهدام کامل پل منجر می شود. آسیب به پل ها منجر به قطع ارتباط قسمت قابل توجهی از یک شبکه بزرگراهی شده و علاوه بر خسارت مالی، مانع از امکان واکنش اورژانسی بعد از زلزله می گردد. هر شبکه ی حمل و نقل بزرگراهی شامل مجموعه ای از پل هاست که هرکدام دارای خصوصیات و تعداد دهانه های مختلف می باشند. اثر تعداد دهانه در پاسخ لرزه ای پل های قوسی شکل عرشه باکس بتن آرمه در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور، مدل پل بتن مسلح با تعداد دهانه های مختلف با پایه های چند ستونی دایره ای انجام گردید. پارامتر اصلی مدل، تعداد دهانه های پل می باشد. بدین ترتیب، سه نمونه پل شامل یک پل چهار دهانه به عنوان مدل مبنا و دو پل به ترتیب سه و پنج دهانه، مدل سازی گردید. یک مجموعه هفت تایی از رکوردهای زلزله در نظر گرفته شد و برای هر یک از سه حالت تعداد دهانه، اعمال شده و مدل ها بوسیله آنالیز تاریخچه زمانی غیرخطی، تحلیل گردید. نتایج این پژوهش نشان داده است که تعداد دهانه پارامتر مهم و تاثیرگذاری بر روی میزان آسیب دیدگی لرزهای کلاس پل مورد مطالعه می باشد. مقادیر ماکزیمم دریفت های ستون ها در دو جهت طولی و عرضی ارایه شده اند. مشاهده می گردد که افزایش تعداد دهانه سبب کاهش حداکثر تغییر مکان نسبی پل و به دنبال آن کاهش میزان آسیب دیدگی پل می گردد.

پل قوسی بتنی، دریفت ستون ها، رفتار لرزه ای، آنالیز تاریخچه زمانی غیر خطی