مژگان السادات منیری - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه خوارزمی
مرتضی محمدزاده - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه شهید بهشتی تهران

پژوهش حاضر به دنبال آسیب شناسی برنامه آموزش مهارت های زندگی از منظر اساتید برنامه ریزی درسی است. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری کلیه اساتید برنامه ریزی درسی دانشگاه های شهید بهشتی ، تهران ، علامه طباطبایی و الزهرا میباشد تعداد نمونه با استفاده از جدول مورگان 06 نفر بدست آمد، و داده های پژوهش به صورت نمونه گیری تصادفی ساده از اساتید جمع آوری شد. و ابزار جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته آسیب شناسی نه گانه مورد بررسی قرار گرفت. و برای تحلیل داده ها از روش خی دو استفاده شد، و یافته های پژوهش نشان می دهد که در بین مولفه های 9 گانه برنامه آموزش مهارت های زندگی سطح معناداری مواد آموزشی، فعالیت های یادگیری، شیوه های تدریس به ترتیب 6/989، 6/681 ، 6/650 معنادار نمی باشند و جزو آسیب های برنامه مهارت های زندگی از منظر اساتید برنامه ریزی درسی می باشد. و مولفه های اهداف ،محتوا ، ارزشیابی ، گروه بندی ، مولفه زمان ، فضای آموزشی به شکلی موثر و معنادار و مطلوب ارزیابی شده است. در نتیجه جهت بهبود آسیب های موجود در برنامه مهارت های زندگی به عنوان اقدامی موثر بر زندگی فردی، سلامت روان و توانمندی های دانش آموز مطرح است ، نیاز است تا مسولین مدارس ابتدایی کرج در راستای مرتفع نمودن و کیفیت بخشیدن به این موارد تدابیری را اخذ نمایند.

آسیب شناسی ، برنامه مهارت های زندگی، اساتید برنامه ریزی درسی