زینب واحدیان - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات گروه مهندسی فناوری اطلاعات تهران ایران
مرتضی رموزی - عضوهییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی کاشان

شبکه های موردی بین خودرویی یک نوع خاصی از شبکه های سیار موردی هستند که با هدف ایجاد ایمنی بین خودروها و کاربردهای رفاهی برای مسافران و رانندگان ایجاد شده اند. با توجه به رشد روز افزون تعداد خودروها در جاده ها و محیط های شهری، استفاده از شبکه های خودرویی در سالهای اخیر بسیار مورد توجه بوده است. یکی از مسایل مهم چالش برانگیز در شبکه های خودرویی، مسیریابی در این شبکه ها میباشد. طبیعت پویای شبکه های خودرویی که ناشی از سرعت بالای خودروهاست و همچنین محدودیت های حرکتی که به علت شرایط ترافیکی خاص در جاده ها حاکم است، باعث شده که پروتکل های مسیریابی سیار موردی برای شبکه های موردی بین خودرویی قابل استفاده و کاربردی نباشد. در این مقاله یک دسته بندی برای پروتکل های مسیریابی در شبکه های موردی بینخودرویی معرفی کردهایم. در این دسته بندی پروتکل های مسیریابی را به پنج گروه کلی تقسیم کرده ایم:پروتکلهای تکمسیریابی، پروتکل های چندمسیریابی، پروتکلهای مسیریابی مبتنی بر مکان، پروتکل های مسیریابی همهپخشی و پروتکلهای مسیریابی چندپخشی که هرکدام از گروه ها را به طور مختصر توضیح داده و ویژگیها، نقاط ضعف و قوت هر یک را ذکر میکنیم.

شبکه های موردی بین خودرویی، انواع مسیریابی، مسیریابی مبتنی بر مکان