فروزان بیرانوند - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری

هدف از این پژوهش شناسایی عوامل تاثیرگذار بر توسعه و رشد پایدار و صنعت گردشگری در ایران میباشد. توسعه صنعت گردشگری، بهویژه برای کشورهای درحالتوسعه که با معضلاتی همچون میزان بیکاری بالا، محدودیت منابع ارزی و از تصادتک محصولی مواد هستند از اهمیت فراوانی برخوردار است. ایران، دارای جاذبه های متنوع و منحصربهفرد ازلحاظ رتبهبندی جهانی ازنظر برخورد دارای از جاذبه های گردشگری در ردیف ده کشور اول جهان قرار دارد. اما بااینوجود هنوز نتوانسته است جایگاه واقعی خود را در دنیا به دست آورد؛ و با مشکلات فراوان زیرساختی در جهت توسعه صنعت گردشگری خود روبرو است. لذا این پژوهش در پاسخ به دغدغه های فوق درصدد پاسخ به این سوال است که عوامل: عوامل موثر بر توسعه پایدار صنعت گردشگری در ایران کدامند حجم نمونه این پژوهش 23 نفر از خبرگان صنعت گردشگری کشور میباشد. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شده اند. در این پژوهش ابتدا از طریق روش دلفی و تعامل با خبرگان، عوامل موثر بر توسعه پایدار صنعت گردشگری بهصورت 10 عامل شناسایی شد. سپس این عوامل توسط روش مقایسات زوجی وزن دهی شدند. مهمترین عامل شناسایی شده حاصل از روش دلفی و روش مقایسات زوجی، اطلاع رسانی و تبلیغات ضعیف شناسایی شد. درنهایت این عوامل بر وی 5 شهر با جاذبه های گردشگری ازجمله: شیراز، اصفهان، مشهد، کرمان و اردبیل روش تصمیم گیری گروهی تخصیص خطی که به روش بردا معروف است بررسی شدند. نتایج این پژوهش حاکی از این بود که در شهر اردبیل دارای بیشترین مشکلات از جهت عوامل شناساییشده در بین شهرهای موردبررسی میباشد. و در این مقاله ابتدا به بیان مسیله و پیشینه تحقیق میپردازد و در ادامه به توسعه پایدار، صنعت گردشگری، و در انتها به جایگاه ایران در صنعت گردشگری را مورد ارزیابی قرار میدهد.

توسعه پایدار، صنعت گردشگری، روش دلفی، روش مقایسات زوجی، روش تخصیص خطی