شیما پدرام - دانشجو دوره دکتری دانشگاه آزاد اسلامی بروجرد،ایران
منوچهر فروتن - دکترای معماری استادیار گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی همدان

پایداری اجتماعی یکی از مفاهیم مرتبط با توسعه پایدار است اما به دلیل عدم اجماع بر سر مولفه های جایگاه آن در میان سایر اجزاء توسعه پایدار در عمل به گونه های بسیار متفاوتی با آن برخورد شده است. پایداری اجتماعی به معنای ارتقاء کیفیت زندگی،توسعه منابع زندگی و خودکفایی اجتماعات محلی و واکنش به تغییرات بیرونی و مدیریت حفظ ارز شهاست(نسترن و هادیزاده زرگر،(1312روابط اجتماعی و باز تولید پایداری اجتماعی پیوند ناگسستنی با یکدیگر دارند،پیوندی که ریشه در مفهوم نظری و تجلی عملی آن ها دارد ،در این مطالعه شاخص های پایداری اجتماعی به روش تحلیل محتوا و در چارچوب نظریه های بررسی شدند. روش تحقیق کیفی در نظر دارد پدیده های اجتماعی یا کالبدی را در زمینه ای توصیف یا تبیین کند و با نگاهی کل نگر به تفسیر آن بپردازند(عزیزی،محمدمهدی .(1331ویژگی مهم نظریه استفاده از فرایندی متمرکز قابل تکمیل و تعاملی است. این پژوهش به صورت کیفی و با داده های کتابخانه ای مرتبط است. نخست بعد از دستیابی به مفاهیم پایه ای و رویکردهای نظری، اصول و معیارهای پایدار،به بررسی و تحلیل پایداری اجتماعی و نحوه برقراری آن در محیط کالبدی پرداخته شده است

پایداری اجتماعی،محیط کالبدی،توسعه پایدار،پیوند اجتماعی