سید محسن کالوندی - معاونت پژوهشی قطب جنوب مرکز ملی مقاوم سازی ایران
مهدی صفدری - عضو هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان
محمود ناروئی - مدیرکل فنی استانداری سیستان و بلوچستان

ایران کشوری زلزله خیز است و به طور متوسط هر 2/5 سال یک زلزله به بزرگی 6/5 ریشتر در ان رخ می دهد. در اکثر شهرهای ایران ساختمان های متعددی از سال های گذشته ساخته شده اند که فاقد طراحی مناسب، نظارت صحیح، اصول فنی و ایمنی کافی می باشند و مقاومت لازم را در مقابل زلزله ندارند. شناسایی و بهسازی این سازه ها بسیار حایط اهمیت می باشد، مخصوصا اگر دولتی، امنیتی و امدادی باشند و عدم توجه ، باعث بروز صدمات جبران ناپذیری در هنگام وقوع حوادث غیر مترقبه خواهد شد عمر ساختمان ها در ایران از عمر ساختمان های کشورهای پیشرفته بسیار کمتر است. بسیاری از ساختمان های مسکونی کشورهای خارجی بیش از 200 سال است که بدون تغییر محسوسی از نظر استحکام و زیبایی همچنان مورد استفاده اند. در این مقاله در ابتدا به بررسی تفاوت ضوابط ویرایش دوم و سوم پرداخته و سپس بر اهداف بهسازی ساختمان ها و ضرورت مقاوم سازی سازه های طراحی شده بر پایه ویرایش دوم آیین نامه 2800 اشاره می شود. سازه های بررسی شده طیف وسیعی از سازه های اجرا شده در کشور را شامل می شود که در موارد حساسی پاسخگوی ضوابط ویرایش سوم آیین نامه نیستند.

بهسازی، زلزله، ویرایش دوم آیین نامهف ویرایش سوم آیین نامه، مقاوم سازی