علی صباغی

از مهم ترین دانش های ادبی که تاثیر بسزایی در استخراج و استنباط حکم شرعی از متون دینی؛ یعنی قرآن و روایات را داراست، علم لغت و مهارت در این ساحت است. یکی از عوامل اختلاف در فتاوی میان فقیهان تعیین محدوده و مرزهای یک نهاد فقهی است؛ زیرا در موارد بسیاری خود شارع حدود و ثغور یک موضوع فقهی را تبیین ننموده؛ وفقیه باید با پانهادن در ساحت علم واژه شناسی به مثابه یک خبره و خریط در عرصه پیدانمودن معنای صحیح، آن نهاد را با رجوع صحیح به معاجم لغوی زبان عربی، مورد کنکاش و بررسی دقیق قرار داده و بتواند با یک کار استنباطی در ساحت فقه اللغه پس از گزارش دهی از معاجم، مرزهای این موضوع را به درستی و وضوح در اختیار مکلفانخود قرار دهد. از منظر روششناسی یکی از بایسته های مورد تاکید در روش استنباطی شیخ انصاری پرداختن به این حیطه و لزوم پرداختن در موارد بسیاری از مسایل فقهی به عرصه موضوع شناسی است. نگارنده بر آن است تا اثبات نماید، یکی از ویژگی های روش استنباط فقهی شیخ انصاری که او را به صورت کامل از دیگر فقهای پیشین و هم عصر خود جداسازی و ممتاز می نماید، مهارت و چیرگی او در عرصه گزارش دهی از معاجم لغوی و جمع بندی نهایی از موضوع فقهی است؛ چرا که در موارد بسیاری در فقه، موضوع شناسی مهم تر از استخراج حکم است؛ و این غایت و مدعی با مقایسه اجمالی روش شیخ انصاری در برخی موضوعات مکاسب محرمه با روش فقهای متقدم مورد اثبات قرار گرفته است

روش استنباط، شیخ انصاری، علم اللغه، فقه اللغه، فقیهان