CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

کاربرد تکنولوژی گیاه پالایی در رفع آلودگی از محیط زیست

عنوان مقاله: کاربرد تکنولوژی گیاه پالایی در رفع آلودگی از محیط زیست
شناسه ملی مقاله: ISCONF03_015
منتشر شده در سومین کنگره ملی توسعه و ترویج مهندسی کشاورزی و علوم خاک ایران در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:

هدیه احمدپری - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران،
سیدابراهیم هاشمی گرم دره - استادیار گروه مهندسی آبیاری و زهکشی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران،
مهشادسادات فرح بخش - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران

خلاصه مقاله:
امروزه آلودگی محیط زیست از مسایل مهمی است که جوامع مختلف با آن روبرو هستند. در اثر فعالیتهای انسان از جمله احداث کارخانجات صنعتی، استخراج معادن، سوختهای فسیلی، مصرف کودهای شیمیایی و آلی و غیره آلاینده ه ای مختلفی به منابع آب و خاک و هوا وارد میشود که برای محیط زیست تهدیدی جدی به شمار میرود. امروزه با درک مشکلات زیست محیطی به وجود آمده، تلاشهای فراوانی به منظور پاکسازی محیط زیست صورت گرفته است و بدین منظور روشهای مختلفی ابداع و به کار گرفته شده است از طرفی هزینه های بسیار گزاف روشهای فیزیکی و شیمیایی، سبب تلاش در جهت دستیابی به روشهای ارزانتری شده است. گیاه پالایی به عنوان یک روش حافظ و دوستدار محیط زیست، یکی از راهکارهای تصفیه در زمینهی حفظ و بهبود کارکرد اکوسیستمها و تنوع زیستی میباشد. در واقع گیاهپالایی روشی جدید برای پالایش مناطق آلوده است که بسیار موثر و کم هزینه بوده، مزایای زیادی داشته و قابلیت اجرای آن برای مدت زمان طولانی امکان پذیر است. این تکنولوژی به عنوان روشی سازگار یا محیط زیست شناخته شده است و اثرات ثانویه آلایندگی سایر روشها را ندارد. از نقطه نظر اقتصادی، سه هدف برای گیاهپالایی میتوان در نظر گرفت که عبارتند از : خطر آلودگی کمتر، حذف فلزات سنگین ، مدیریت پایای زمین. در روشهای گیاهپالایی انتخاب گیاه مناسب از اهمیت ویژهای برخوردار است که به شرایط اقلیمی و نوع آلودگی وابسته میباشد. بنابراین انتخاب گونه ه ای مقاوم و بومی که قابلیت تطابق با شرایط محیطی در محل آلوده را دارند یک عامل کلیدی در موفقیت گیاه پالایی است. در گیاه پالایی از گیاهان سبز و ارتباط آنها با میکروارگانیسم های خاک برای کاهش آلودگی خاک و آبهای زیر زمینی استفاده میشود. گیاهپالایی با توجه به نوع گیاه پالایش کننده، نوع آلاینده و تغییراتی که گیاه در آلاینده به وجود میآورد تکنیکهای متفاوتی دارد. این تکنیکها شامل تثبیت گیاهی، تجزیه ریشهای، انباشت گیاهی، تجزیه گیاهی و تبخیر گیاهی میباشد. این تکنیکها در استخراج، تثبیت، تصفیه، تخریب (تنزل یا تغییر شکل) و استخراج آلاینده به صورت بخار نقش دارند. در این مطالعه به بررسی کاربرد تکنولوژی گیاه پالایی در رفع آلودگی از محیط زیست پرداخته شده است.

کلمات کلیدی:
پاکسازی محیط زیست، گیاه پالایی، تثبیت گیاهی، تجزیه ریشه ای، انباشت گیاهی، تجزیه گیاهی، تبخیر گیاهی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/770422/