روح اله مهدیون

ایران از دیرباز مهد تمدنهای بزرگی بوده است و آفرینده این تمدنها اقوام و فرهنگهای مختلف بودند. در واقع این تکثر فرهنگی و مبادلات بین اقوام موتور پیش برنده جامعه بوده و حفظ و ارتقای این فرهنگها، همزیستی مسالمت آمیز و توسعه جامعه را تضمین خواهد کرد. در این مقاله با ارایه تاریخچه مختصری از روند یکسان سازی فرهنگی در ایران به مفهوم آموزش چند فرهنگی و زبانی پرداخته و مزایای آنها تا حدودی بررسی شده در پایان پیشنهاداتی برای کاربست آنها به ذینفعان ارایه شده همچنین از آموزش و پروش درخواست می شود با تدوین برنامه های راهبردی و عملیاتی به شکل جدی تر وارد این عرصه شود.

آموزش چند فرهنگی، اقوام ایرانی، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران