سیدامیرحسین کاظمی

شهروندی بعنوان یکی از مهمترین عرصه های سیاسی – اجتماعی عصر ماست که در طول تاریخ به اشکال گوناگون و با تعابیر مختلف حقوقی،سیاسی و فلسفی رواج داشته است .صاحبنظران معتقدند که شهروندی هم حق افراد را برای برخورداری از حقوق به رسمیت می شناسد و هم مسیولیت جمعی شهروندان را که اداره با ثبات امور بر آنها مبتنی است.1 اهمیت پرداختن به عدالت تربیتی به صورت ویژه و موکد نسبت به سایر حوزه ها، به دلیل تاثیرگذاری آن در طی زندگی است. در همین راستا کوروییا و دالبرت (2007) معتقد هستند که عدالت تربیتی نقشی اساسی در افزایش اعتماد به نفس، آینده شغلی، پایگاه اجتماعی و نوع اجتماعی شدن آنها دارد. در این مقاله سعی بر این شده است که مفاهیمی از شهروند ،شهروندی، حقوق شهروندی، عدالت تربیتی و توضیحات تکمیلی نظیر ضرورت و چگونگی آموزش آنها از طریق نظام آموزشی بیان می شود. برای این کار از روش کتابخانه ای استفاده شده است. بر این اساس مطالب در صورتی ما به حقوق شهروندی دست می یابیم که ابتدا از آنها مطلع شویم و سپس تمام تلاش و همت خود را برای عملی کردن آنها به کار بریم و پس از آگاهی از حقوق شهروندی می بایست جهت به ثمر رسیدن آن از یکی از عوامل تاثیرگذار یعنی عدالت تربیتی و آموزشی استفاده نماییم. این کار مستلزم همکاری نهادهای مختلفی از جمله خانواده ، مدرسه و دولت می باشد که مدرسه نقشی مهم تر به سبب انتقال دانش، مفاهیم و آموزه ها دارد.

شهروندی، حقوق شهروندی،عدالت تربیتی، نظام آموزش