مهدیه جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد نقاشی-دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد

پیشرفت های روزافزون در علم ژنتیک و شبیه سازی سلولی و برخی معضلات آن، که در حیوانات و گیاهان فرآوری شده می توان مشاهده کرد، منجر به گرایش روزافزون هنرمندان به مسایل مربوط به زیست شناسی شده است. اصطلاح بیوآرت به عنوان سبک جدیدی از هنر معاصر مطرح شد. با توجه به ماهیت زنده بودن اثر هنری در این سبک، می توان به بیوآرت هنر جاندار هم اطلاق کرد. بیوآرتیست ها با استفاده از مهندسی ژنتیک، از سلول های زنده، دی ان ای، پروتیین ها و بافت های جاندار و خون زنده در اجرای اثر هنری استفاده می کنند. اگر چه آن ها با مواد زنده کار می کنند، ایجاد موجودات زنده و تمرین در علوم زیستی، تحقیقات اخلاقی، اجتماعی و زیبایی را به ارمغان می آورند. هدف اصلی در تحقیق پیش رو، این است که چگونه بیوآرت باعث تاثیر بر توجه مخاطب بر محیط زیست می شود. در این مقاله با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی نتایج اخلاقی و اجتماعی به این فرضیه پرداخته می شود که هنر زیستی بیشتر در حال سوء استفاده از محیط زیست می باشد و از آن صرفا برای جلب توجه مخاطب و متحیر ساختن آن بهره می برد. هم چنین تعدادی از آثار هنرمندان این گروه از هنر معاصر که در راستای محیط زیست نیز می باشد، بررسی می شود. در انتها، خواهیم دید که بیوآرت با اینکه از محیط زیست بهره ی فراوانی می برد اما در زمینه ی حفظ و پایداری آن و توجه مخاطب، فعالیت زیادی نکرده است. با اینکه تعدادی از هنرمندان این عرصه سعی در انجام این اهداف داشته اند، اما موفقیت زیادی نداشته اند و می توان گفت بیوآرت در رابطه با علم و تکنولوژی موفقیت بیشتری داشته است.

هنر معاصر، بیوآرت، محیط زیست، زیست شناسی