سوگل اباذری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه سیستان و بلوچستان، رشته پژوهش هنر
علی رضا طاهری - دانشیار دانشکده معماری، دانشگاه سیستان و بلوچستان

طبیعت در فیلم های عباس کیارستمی معمولا به عنوان موضوع محوری قرار می گیرد. در فیلم خانه دوست کجاست تک درخت روی تپه نماد دوستی و یادآور درخت کیهانی و آفرینش است و به جایگاه طبیعت و نظام آن تاکید می کند. درخت کیهانی که در مرکز عالم قرار دارد و ریشه هایش در اعماق جهان زیرین فرو رفته است، نمادی از فردیت یک انسان می باشد و کیارستمی برای دستیابی به این فردیت که باتوجه به توازن میان بخش های وجود است، جایگاه انسان را در نظام طبیعت که بیان گر بازتابی از کل هستی است و انسان را در قلمرو خود به سکون و آرامش رهنمون می کند، می داند. هدف از این پژوهش رازگشایی عنصر درخت در سینمای کیارستمی می باشد. او برای نشان دادن برقراری ارتباط بیشتر و پیوند عاطفی میان انسان و درخت، کودکی روستا زاده را برگزیده که در وجه نمادین آن نماینده اجداد بشر در گذشته هایی دوری است که در میان طبیعت زندگی می کرده و حیاتی ساده انگار و با ریتمی موزون در طبیعت داشته اند و از مصنوعات ذهنی که انسان امروزی را دربرگرفته به دور بوده اند. همچنین آنها قایل به نیروی جان بخشی برای گیاهان بوده اند و با آنها ارتباط برقرار می کرده اند و معنایی قدسی نیز برای درختان قایل بوده اند. در این راستا فیلم ساز در این فیلم با توجه به جستجوی پسربچه برای یافتن دوست (که در وجه نمادین آن در حقیقت به دنبال یافتن فطرت انسان پاک می گردد) جستجوی او را تنها در میان طبیعتی می داند که ریشه های درخت نیز در ارتباط با فطرت او قرار می گیرد. درخت نشان زندگی و تطور و تکامل است و مولف برای بیان حیات عاطفی انسان به بازنمایی زندگی او در دامان طبیعت پرداخته است. در این تحقیق گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای و به روش توصیفی- تحلیلی به این موضوع پرداخته شده است.

طبیعت، درخت، عباس کیارستمی، خانه دوست کجاست، حیات عاطفی