حمیدرضا افشاریان - دانشجوی کارشناسی ارشد، گرایش سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فردوس
علی زحمتکش - استادیار بخش مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فردوس

با افزایش ارتفاع سازه بارهای جانبی وارده به سازه افزایش یافته و این افزایش بارها باعث ایجاد جابجایی های زیادی در طبقات بالای سازه می شود. بنابراین کاهش جابجایی طبقات بالایی سازه های بلند مرتبه به دلیل امنیت ساکن طبقات بالا و کاهش خسارات ایجاد شده، یکی از اهداف مهم مهندسین سازه می باشد. برای این منظور روش های مختلفی پیشنهاد شده است، که میتوان به عنوان نمونه استفاده از میراگرهای جرمی را نام برد. معمولا میراگر جرمی را در طبقات بام قرار داده و کاهش جابجایی و تغییر مکان نسبی طبقات را مورد بررسی قرار میدهند. در این تحقیق به جای استفاده از یک میراگر جرمی از چند میراگر جرمی که مجموع سختی و جرم این میراگرها با جرم و سختی یک میراگر به دلیل انجام مقایسهای بین عملکرد سازه با یک میراگر و چند میراگر برابر در نظر گرفته شده میراگرها با جرم و سختی یک میراگر به دلیل انجام مقایسهای بین عملکرد سازه با یک میراگر و چند میراگر برابر در نظر گرفته شده است. برای این منظور سه سازه 8 و 11 و 15 طبقه که ارتفاع هر طبقه 3 متر میباشد، در چهار حالت بدون میراگر، یک میراگر جرمی دو میراگر جرمی و سه میراگر جرمی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد که با افزایش ارتفاع سازه تاثیر تعداد میراگر های جرمی بر روی کاهش جابجایی و تغییر مکان نسبی سازه بیشتر میشود، همچنین تاثیر تعداد میراگرهای جرمی بر روی کاهش جابجایی و تغییر مکان نسبی در طبقات بالایی سازه نسبت به طبقات پایینی سازه بیشتر است.

میراگر جرمی، تغییر مکان نسبی، نسبت جرمی، کنترل غیرفعال، کنترل فعال