ساری شریف علی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد، دانشکده فنی، گروه عمران راه و ترابری، دانشگاه گیلان
سید محمد میرفرهادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، پردیس دانشگاهی، گروه عمران راه و ترابری، دانشگاه گیلان
مهیار عربانی - استاد، دانشکده فنی، گروه عمران راه و ترابری، دانشگاه گیلان

یکی از مشکلات مخلوط های آسفالتی، اکسید شدن آن ها با گذشت زمان می باشد که باعث کاهش عملکرد مفید روسازی می شود. به طور سنتی، استفاده از مواد جوان کننده تنها روشی است که برای بهبود و بازیابی خصوصیات از دست رفته روسازی های اکسید شده مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال استفاده از مواد جوان کننده محدودیت هایی نیز دارد. به دلیل استفاده از مواد جوان کننده و نفوذ این مواد در سطح روسازی، این سطوح صاف شده و مقاومت در برابر ترمزگیری وسایل نقلیه را کاهش می دهد. همچنین مواد جوان کننده دارای اجزای آروماتیکی زیادی می باشند که برای محیط زیست زیان آور می باشند. تحقیقات جدیدی در زمینه استفاده از کپسول های حاوی مواد جوان کننده برای رهایی از این مشکلات انجام شده است. استفاده از این کپسول ها موجب بازیابی خصوصیات از دست رفته روسازی می شود. مقاومت چسپندگی کمتر با قیر و شکستن برخی از کپسول ها هنگام متراکم نمودن نمونه های آسفاتی، موجب کاهش برخی از عملکردها مانند مقاومت کششی و مقاومت در برابر خستگی نمونه های آسفالتی خواهد شد. در این تحقیق سعی شده است تا با استفاده از ماده ضد عریان شدگی نانو زایکوسیل نسبت به بهبود این کاستی ها گامی برداشته شود .

ارزیابی عملکرد، آسفالت هوشمند، مواد نانویی