محمدسینا سرمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی عمران محیط زیست، دانشگاه خوارزمی تهران
غلامرضا اسدالله فردی - استاد دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی عمران، دانشگاه خوارزمی تهران

امروزه با توجه به رشد روزافزون صنایع در جهان، میزان آلودگی های موجود در محیط زیست رو به افزایش است. فلزات سنگین و آلاینده های آلی، دو گروه از آلاینده های مهم، اصلی و ماندگار منتشر شده در محیط خاک هستند که دستیابی به روشی مقرون به صرفه ، پایدار و نوین برای پاکسازی آنها ضروری به نظر می رسد. روش پاکسازی الکتروکینتیک که هم در مقیاس میدانی و هم در مقیاس آزمایشگاهی قابل اجرا است می تواند محدوده ی وسیعی از آلاینده های سمی و مضر برای سلامتی انسان و محیط زیست را از طریق اعمال گرادیان الکتریکی به وسیله ی دو رشته الکترود آند و کاتد پاکسازی کرده و یا آنها را به ترکیباتی با سمیت کمتر تبدیل کند. مقاله حاضر ضمن بررسی مفاهیم بنیادین پاکسازی الکتروکینتیک، با توجه به چالش های پیش روی این فرآیند نظیر رسوب آلاینده ها در اثر تغییرات pH خاک و وقوع جریان الکترواسمز معکوس، خوردگی الکترودها در اثر واکنش های شیمیایی با آلاینده ها، که منجر به کاهش راندمان حذف آلاینده ها می شود، انواع روشها و تکنولوژی های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی قابل کاربرد در تصفیه الکتروکینتیک را به منظور کاهش این اثرات و بهبود راندمان پاکسازی آلاینده ها بررسی کرده و در پایان زمینه های تحقیقاتی آتی برای بهبود تصفیه الکتروکینتیک را ارایه کند. یافته های مرور حاضر نشان میدهد که ترکیب تصفیه الکتروکینتیک با انواع شوینده ها و اکسید کننده های شیمیایی و بیولوژیکی با تنظیم pH خاک به محلول نگه داشتن آلاینده ها و جلوگیری از رسوب آنها در حین فرآیند کمک شایانی کرده و ضمن افزایش راندمان حذف آلاینده، امکان کاهش انرژی مصرفی را نیز فراهم می کند. در حالی که استفاده از مواد ژیوسنتتیک خوردگی الکترودها را به شکل چشمگیری کاهش می دهد. همچنین روش های بیولوژیکی ضمن افزایش زیست دسترس پذیری آلاینده های در حال واجذبش از شبکه متخلخل خاک با استفاده از انواع مخلوطهای جاذب سازگار با محیط زیست امکان تبدیل پاکسازی الکتروشیمیایی به یک تکنولوژی سبز را به ارمغان می آورد. |

آلودگی خاک، فلزات سنگین، آلاینده های آلی، الکتروکینتیک بهبودیافته