امین نامدارطلاتپه - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران - سازه دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه
محمدرضا شیدایی - استاد گروه عمران دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه
علیرضا چلنگرسلماسی - دانشجوی دکترای عمران- سازه دانشگاه ارومیه

یکی از مکانیزم های شکست سازه ای که توجه زیادی در دهه های اخیر به خود جلب کرده است، خرابی پیشرونده است. خرابی پیشرونده بعنوان حالتی از خرابی تعریف می شود که در آن خرابی موضعی اولیه پیشامده در سازه از عضوی به عضو دیگر گسترش یافته و در نهایت منجر به فروریختن کل سازه و یا بخش بزرگ و نامتناسبی از سازه می گردد. روش مسیر جایگزین یکی از روش های توصیه شده آیین نامه ای برای طراحی ساختمان ها در مقابل خرابی پیشرونده می باشد. این روش رویکردی است،که مستقل از عامل اولیه ایجاد کننده خرابی می باشد، در این روش سازه به گونه ای طراحی میشود که بتواند تنشهای اضافی ایجاد شده بر اثر حذف ناگهانی اعضای بحرانی را به نحو رضایت بخشی به سایر المانهای مجاور توزیع کند. در این مقاله رفتار خرابی پیشرونده نمونه هایی از قاب های ساختمانی هفت طبقه با انواع مهاربند زانویی قطری به شکل 7 و8 و نیز مهاربندی زانویی ضربدری به روش تحلیل مسیر جایگزین دینامیکی غیرخطی مورد بررسی قرار گرفته است. مقایسه انواع مختلف مهاربندی زانویی مورد مطالعه با هم نشان داد که مهاربندی زانویی به شکل 8 به علت مقاومت بالا و بازتوزیع مناسب نیروها دارای عملکرد بهتری در مقابه با خطر خرابی پیشرونده نسبت به سایر مدل ها است.

خرابی پیشرونده، قاب ساختمانی با مهاربند زانویی، روش مسیر جایگزین، تحلیل دینامیکی غیرخطی