مهدی راغب - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، گروه عمران، همدان، ایران،

ضوابط فصل سوم دستورالعمل بهسازی لرزه ای پل های ایالات متحده تحت عنوان ارزیابی تفصیلی پل های موجود در این مقاله برای یک پل موجود، مدنظر قرار میگیرد. در این فصل از دستورالعمل فوق، دو روش متفاوت جهت ارزیابی آسیب پذیری لرزهای پل های موجود ارایه میشود. روش اول مبتنی بر نسبت ظرفیت به تقاضای اجزای منفرد پل و روش دوم تعیین ظرفیت باربری جانبی پل به عنوان یک سیستم سازهای میباشد. در این مقاله سعی بر آن است تا با استفاده از جدیدترین روش های ارزیابی آسیب پذیری لرزهای در دستورالعمل بهسازی لرزهای ساختمان های موجود و دستورالعمل بهسازی لرزه ای پل های موجود)دستورالعمل ایالات متحده FHWA( نسبت به تشریح ارزیابی تفصیلی اجزای یک پل، با تکیه بر آسیب پذیری ستون های قاب انتهایی پل مورد مطالعه )کوله( و سرستون آن اقدام گردد. با تحقیق فوق مشخص می گردد که پل مورد مطالعه از لحاظ عملکرد لرزهای دچار مشکلاتی است که باید در مراحل ارایه طرح های بهسازی به آن ها پرداخته شود. در این مقاله در تحلیل آسیب-پذیری پل مورد مطالعه روی مقاومت خمشی و برشی ستون های کوله، مهار آرماتور طولی ستون در سرستون ،محبوسشدگی جانبی بتن ستون در نواحی مفصل خمیری، طول وصله آرماتور و موقعیت وصله ها، تمرکز می گردد. در صورتی که ملاحظه شود اجزای پل در این جا ستون های کوله، دارای نسبت C/D کوچک تر از یک می باشند، بنابراین اجزاء فوق آسیب پذیر بوده و شکست این اجزاء، پیامدهای ناگواری در رخدادهای لرزه ای می تواند به همراه داشته باشد، در نتیجه بایستی بهسازی آن ها مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد.

نسبت های ظرفیت به تقاضای لرزهای اجزای پل، روش طیفی چند مودی، تحلیل استاتیکی ، قانون 100% یک جهت و 30% جهت متعامد، نسبت لنگر برای ستون، نسبت طول مهاری برای آرماتور طولی ستون ، نسبت طول وصله برای آرماتور طولی ، نسبت برش برای ستون، نسبت محصورشدگی برای آرماتور عرضی ،نمودار اندرکنش نیروی محوری- لنگر خمشی