حامد ابراهیمی - فارغ اتحصیل کارشناسی ارشد مهندسی زلزله، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله
اکبر واثقی - استادیار، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله

پلهای تیر و دال بتنی با تکیه گاه های نیوپرن از متداولترین پلهای بزرگراهی کشور میباشند. در این پلها با توجه به لزوم ت امین حرکت آزاد عرشه، ناشی از تغییرات دما و عدم استفاده از کلید برشی در راستای طول پل، افتادن عرشه از روی پایه ها و یا ضربه زدن عرشه به کوله، در هنگام ارتعاش طولی عرشه، از موارد مهم خرابی پلها در زلزله های گذشته میباشد. یکی از روشهای موثر جلوگیری از افتادن عرشه و یا ضربه زدن به کوله، استفاده از مقیدکننده حرکت در راستای طول پل میباشد. هدف اصلی از این پژوهش، بررسی اثر استفاده از مقید کننده های طولی بر عملکرد لرزهای پل-های متداول تیر و دال بتنی میباشد. بدین منظور عملکرد لرزه ای پلهای مجهز به سیستمهای مقیدکننده طولی، شامل کابل فولادی، مقیدکننده قفل شونده و میراگر ویسکوز با استفاده از تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی، بررسی شده است. نتایج بدست آمده نشان میدهد استفاده از مقیدکننده های طولی، موجب کاهش قابل ملاحظه جابهجایی نسبی عرشه و همچنین کاهش شدت اصابت عرشه به کوله می شود. علاوه براین، عملکرد لرزهای پایه های پل نیز به طور قابل ملاحظه ای بهبود مییابد.

پل، زلزله، شریان های حیاتی، میراگر، مقید کننده، تحلیل غیرخطی