سیدحسن حسینی - استادیار گروه معارف اسلامی، دانشگاه بیرجند

حجاب و عفاف در تمام ادیان و مذاهب، جایگاه خاصى دارد، و یکى از دلایل اساسى آن فطری بودن حجاب و عفاف است. از آنجهت که حجاب امری فطری و برای حیات اجتماعی انسان ضرورت دارد، در ادیان و مذاهب الهی به آن توجه ویژه ای شدهاست. ادیان الهی هماهنگ با فطرت آدمی، گرایش به پوشش و عفاف را به عنوان یک اصل پسندیده مطرح کرده اند. در اینادیان صرفا به حجاب ظاهری تاکید و بسنده نشده است، بلکه حجاب باطنی به عنوان آراستگی درونی و تلاش در جهت تادیبنفس برای هر مرد و زن متدین، توصیه شده است. در این مقاله ضرورت حجاب و عفاف و اهمیت و جایگاه آن در زرتشت،یهود، مسیحیت، و اسلام به بحث گذارده شده و با بررسی نصوص دینی، نگرش این ادیان نسبت به حدود و چگونگی آن، روشنشده است. نوشتار حاضر با استفاده از شیوه تحلیل و بر پایه مطالعه کتابخانه ای و بررسی نصوص دینی پاسخی به این نیاز است.

حجاب، عفاف، زرتشت، یهود، مسیحیت، اسلام