زهره پورملایی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست (گرایش آلودگی های محیط زیست)، موسسه آموزش عالی خردگرایان مطهر، مشهد، ایران
میترا محمدی - استادیار، گروه محیط زیست، موسسه آموزش عالی خردگرایان مطهر، مشهد، ایران
محمد غفوری - استاد، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

امروزه آلودگی هوا، تهدیدی جدی برای سلامت عمومی و محیط زیست به شمار می آید و در نتیجه جهت کاهش اثرات ناشی از آن باید پارامترهای موثر بر این پدیده را بخوبی شناسایی نمود. از جمله پارامترهای مهم در تعیین میزان آلودگی هوا می توان به آلاینده های شاخص کیفیت هوا و همچنین داده های هواشناسی اشاره نمود. لذا این تحقیق با هدف بررسی ارتباط بین پارامترهای هواشناسی و آلاینده های شاخص کیفیت هوا انجام شد. این تحقیق یک مطالعه مروری است که در مورد بررسی ارتباط پارامترهای هواشناسی و آلاینده های شاخص کیفیت هوا با کلمات کلیدی Air pollution، Particulate pollutants، Meteorological variables، Air Quality Index در پایگاه های معتبر داخلی و خارجی انجام گرفت و در مجموع تعدادد 60 مقاله که مرتبط با موضوع مورد تحقیق بودند، استفاده گردید. با توجه به ارتباط برخی از پارامترهای هواشناسی و آلاینده ها، مشخص گردید که عناصر جوی می توانند در میزان آلایندگی هوای شهرها موثر واقع شوند. بنابراین می توان با در نظر گرفتن محل احداث کارخانه از لحاظ شرایط جوی و جهت باد و یا پستی و بلندی و دیگر عوامل ناشی از آن، انتقال و تاسیس کارخانه ها یا کارگاه های صنعتی در شهرک های صنعتی اطراف شهر، ایجاد و توسعه کمربندهای سبز و افزایش جنگلکاری به کاهش غلظت آلاینده های در جو و بهبود وضعیت آلوده شهرها کمک کینم. زیرا که مشخص نبودن و قابل پیش بینی نبودن عناصر هواشناسی و عدم تخمین عددی این پارامترها کنترل ما را در مهار آلودگی کاهش می دهد.

آلودگی هوا، آلاینده های معیار، شاخص کیفیت هوا (AQI)، پارامترهای هواشناسی