سیدمحمدجواد حسینی - دانشجو کارشناسی ارشد دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
مریم پازوکی - عضو هییت علمی دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
نیما جاویدی - دانشجو دکترا دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران

یکی از سیستمهای طراحی شده برای تهیه آب شیرین، آبشیرینکن رطوبت زا-رطوبت گیر است که میتوان انرژی مورد نیاز این سیستم را توسط انرژی خورشیدی تامین نمود. این نوع از آب شیرین کنها با توجه به چینش اجزای مختلف، نحوه گردش جریان آب و هوا وگرمایش هر یک از جریانها به انواع مختلفی تقسیم میشوند. همچنین در حالت خاص سیستم آبشیرین کن گلخانه ای، انرژی و آب و خود را معمولا با استفاده از انرژی خورشید تامین میکند و در حالت کلی جذب دی اکسید کربن داشته و همچنین آب شیرین و محصولات کشاورزی نیز تولید میکند. در شیرین سازی آب این سیستم از روش رطوبت زا-رطوبت گیر ( ( HDH استفاده میشود که نیاز به آبیاری محصولات را بر طرف میکند. مشاهده شد که این نحوه گردش هوا در حالتی که دمای حداکثری سیستم ثابت باشد در سیستم همراه با گرمایش آب باعث افزایش بازده سیستم میشود ولی در سیستم همراه با گرمایش هوا تاثیری ندارد . بررسی پارامترهای دما و رطوبت نسبی محیط نشان داد که این نوع آب شیرین کنها کارآیی لازم را برای مناطق خشک و مرطوب دارد. همچنین برای هردو حالت گرمایش آب و هوا، زمانی که دمای محیط بالا است که سیستم با گردش هوای بسته بازدهی بالاتری دارد. در سیستم با گرمایش آب و یا هوا، به ازای یک مقدار مشخص از نسبت دبی جرمی دو جریان، با تغییر نحوه گردش هوا بازده کلی سیستم تغییر نمیکند. در این تحقیق در ابتدا به تحلیل ترمودینامیکی سیکل مزبور پرداختیم در تحلیل ترمودینامیکی اثر پارامترهای مختلف روی کارآیی سیکل آب شیرین کن خورشیدی هوا- بسته آب – باز با گرمکن آب بررسی شد که در نهایت راندمان اکسرژی سیستم را به ازای تغییرات در نسبت رطوبت، بیشترین و کمترین دما، نسبت دبی و غیره بررسی کرده و حالت بهینه را از لحاظ ترمودینامیکی یافتیم.

آب شیرین کن گلخانه ای، فرآیند رطوبت زا-رطوبت گیر، آنالیز اکسرژی و ترمودینامیکی