مهدی ترکیان بلداجی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین - پیشوا
بهمن نجفی - دانشگاه محقق اردبیلی - استادیار
محمدامین حجازی - پژوهشگاه بیوتکنولوژی تبریز - استادیار

میکروجلبکها با قابلیلت رشد سریع و تولید حجم بالای روغن میتوانند به عنوان منبعی جدید برای بیودیزل مطرح باشند. در این تحقیق ازمیکروجلبک کلرلا ولگاریس برای تولید بیودیزل استفاده گردید. برای پرورش میکروجلبک از فتوبیوراکتور کانالی سرپوشیده موجود درپژوهشکده بیوتکنولوژی غرب و شمالغرب کشور استفاده گردید. دمای 25c و pH 6/7 , شدت نور 230 (μ.mol.photon/m2.s) به عنوان شرایط بهینه برای رشد میکروجلبک در نظر گرفته شد. بیودیزل تولید شده در درصدهای حجمی 2 ، 5 و 8% با گازوئیل مخلوط شد و در موتور دیزل تک سیلندر لستر مدل M8/1 مورد ازمون قرار گرفت این آزمونها براساس طرح فاکتوریل با سه بار تکرار و منطبق با استاندارد ECE R - 49 در سه سطح باری 8/6 ، 82/9 و 100% دینامومتر و در دور ثابت موتور انجام گرفت زمانی که از نمونه ای شامل 2 ، 5 و 8% بیودیزل استفاده می شود. انتشار منوکسید کربن در بارهای مختلف به طور میانگین به ترتیب 8% ، 13% و 16% و انتشار هیدروکربنهای نسوخته به ترتیب 6% و 11% و 18% نسبت به گازوئیل خالص کاهش پیدا می کند ولی در همه موارد انتشار NOx اندکی افزایش می یابد. به لحاظ اقتصادی بیودیزل با 8% حجمی مخلوط با گازوئیل به عنوان سوخت افزودنی پیشنهاد می شود.

بیودیزل - میکروجلبک – گازهای آلاینده- ترانس استریفیکاسیون- منوکسیدکربن