فروغ عباسی تشنیزی - دانشجوی دکترای گروه آبیاری و زهکشی، دانشگاه شهرکرد
مهدی قبادی نیا - استادیار گروه آبیاری و زهکشی، دانشگاه شهرکرد

کمبود منابع آب با کیفیت یک مساله مهم در نواحی خشک و نیمه خشک است. به همین دلیل آبهای نامتعارف مانند زهاب حاصل از زهکشی، آبهای شور و پسابها مورد توجه قرار گرفته اند. استفاده از این آب ها در اراضی آبی نیاز به کنترل نمک ها به وسیله آبشویی و زهکشی به منظور کاهش میزان نمک مازاد در خاک دارد. در این پژوهش سعی شده است تاثیر نسبت جذب سدیمی بر میزان تجمع نمک در خاک تحت شوریهای مختلف آب آبیاری با در نظر گرفتن نیاز آبشویی به میزان 0/2 در ستونهای آزمایشگاهی به قطر خارجی 11 وارتفاع 60 سانتیمتر بررسی شود. این پژوهش در قالب طرح فاکتوریل با دو فاکتور شوری (در دو سطح یک و 10 دسیزیمنس بر متر) وSAR (در سه سطح 5، 15 و (25 انجام شد. نتایج نشان داد که این میزان نیاز آبشویی برای هیچ یک از تیمارها کافی نبوده است به گونهای که در پایان دوره آزمایش شوری خاک در تمامی تیمارها نسبت به شوری اولیه خاک افزایش یافت. همچنین تجزیه واریانس نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که نسبت جذبی سدیم و اثر متقابل نسبت جذبی سدیم و شوری در سطح یک درصد تاثیر معنیداری بر نسبت میانگین شوری آب آبیاری به شوری زهاب داشته است. همچنین تاثیر این فاکتورها بر نسبت شوری عصاره اشباع اولیه خاک به عصاره اشباع خاک در پایان آزمایش معنیدار بود و این تآثیر در قالب معادله ذخیره نمک در خاک در شرایط حاکم بر این پژوهش گنجانده شد.

آبیاری ، آبشویی، نسبت جذبی سدیم، شوری